آقاي x محترم
پيرو نامه قبلي به استحضار مي رسانم كه من اصولا تمايلي براي فروش بچه خودم ندارم.فقط يه خورده فكر كردم كه شما داره زيادي بهتون خوش ميگذره و چون من اصولا آدم "نتون ببين"ي هستم تحمل نداشتم كه اينقدر خوش بحال شما باشه.
من اسم بچه رو تو مدرسه مي نويسم ،براش سرويس ميگيرم،اسمشو كلاس زبان مي نويسم ،كلاس تقويتي، كلاس هنري،كلاس ورزشي،رخت و لباس ، كفش و كلاه ، خورد و خوراك ،و يه عالمه چيزاي بي ارزش ديگه.
من كاملا از شما قدرداني مي كنم كه براش كادوي تولد مي گيريد و يه عالمه گوشواره بدلي و النگو بدلي و پالتو راست راستكي و كفش واقعي براي عيد و اونو با خودتون به خارج مي برين و براش چيزي مي خرين از اونجا...
من مي فهمم كه شما خيلي خسته شديد اون روزي كه بردينش كلاس زبان و مجبور شدين مثل من فاصله بين شروع تا اتمام كلاس رو منتظر بمونين و يه عالمه معطل شدين و يه عالمه حوصله تون سر رفت...
من مي فهمم كه مامانتون اون روز كه مجبور شد بره مدرسه دنبال نوه اش چقدر فداكاري كرد چون شما از ساعت 11 كه كارتون تموم مي شد نمي تونستين معطل بمونين تا ساعت 1 كه مدرسه تعطيل بشه و اي كاش كه منم يه مادر فداكار بودم مثل مامانِ شما...
اما من بچمو نمي فروشم ،براش قيمت تعيين نمي كنم،فقط اگه اجازه بدين يه خورده خسته ام ...از اينكه فكر كنم تاريخ چك بعدي مدرسه چند وقتِ ديگه است و چك سرويس چي ميشه و تكليف كلاس پيانو چي ميشه و چرا رياضي 8 گرفته و از همه اين چيزا يه خورده ، فقط يه خورده خسته ام.
ميشه يه ذره بخوابم ؟ فقط يه ذره. قول بدين كه شيشه نازك تنهاييش رو نشكنيد
با احترام :مامان
خانه دار درون نوشت
۶ سال قبل