حرفهايي براي گفتن...

۱۳۸۹ آذر ۱۵, دوشنبه

يه جزيره ه ه ه ه ه ه ..............................

همه ما آدما مسافراي قايق هاي جورواجوري هستيم كه روي درياي زندگي شناوره.درست مثل اون مسابقات جالبي كه يه عالمه قايق هاي خوشگل بادباني داره و تو هر قايق هم چند نفر نشستن و تمام سعيشون رو مي كنن كه قايق رو به خوبي هدايت كنن.آخرش هم يكي برنده مي شه و تموم.اينو همين جا داشته باشين تا بريم سراغ قايق زندگي...
روي درياي زندگي قايق هاي زيادي هست،با آدماي زيادي كه تو اون قايق ها هستن و دنبال جزيره خوشبختي شون مي گردن.
هر قايق يه رنگي داره ...قرمز ،سبز،آبي،سفيد
بعضي قايق ها بزرگ هستند با بادبان هاي سفيد و بعضي قايق ها كوچيك تر هستند و بادبان هاشون هم كوچيك
بعضي قايق ها لوكس و پُر زرق و برق هستند و بعضي قايق ها ساده و معمولي
بعضي قايق ها چند سرنشين هستند و بعضي قايق ها تك سرنشين.
.
.
.
گاهي وقتا يه نفر از تو قايق خودشو پرت مي كنه تو دريا،گاهي وقتا هم پرتش مي كنن
گاهي وقتا يه نفر دلش مي خواد سوار قايق نجات بشه كه بادبادكيِ و به پشت قايق اصلي وصل شده شب كه همه خوابيدن يه مقدار آب و غذا بر مي داره و مي زنه به دل دريا
گاهي وقتا يه آدم از يه قايق مي ره سوار قايق يه نفر ديگه ميشه تا باهم دنبال جزيرشون بگردند
گاهي وقتا...
.
.
.
دريا گاهي توفاني ميشه و قايق تو بالا و پايين ميره...كنترلش سخته ولي اگر توانايي هدايت قايقت رو داشته باشي موفق ميشي .سكان رو محكم مي گيري نميگذاري كنترل از دستت خارج بشه.تازيانه بارون به سر و صورتت مي خوره ولي تو كوتاه نمياي و بعد...دوباره دريا آروم ميشه و آسمون صاف...اشعه هاي خورشيد رو مي بيني كه از لابه لاي ابرها بيرون ميان و روي آب پاشيده ميشن .انگار كسي يه مشت سكه پاشيده باشه روي دريا...
.
.
.
تو موفق شدي ،مي توني به خودت افتخار كني،مي توني فشار دستي رو روي شونه هات احساس كني،مي توني برق چشم هايي رو ببيني كه از سربلندي ات خوشحالن و مي توني خودت رو به يك ماگ شكلات داغ مهمون كني در حالي كه روي عرشه نشستي و به دور دست ها نگاه مي كني...
كسي چه مي دونه!شايد همون لحظه يه نفر داد زد :"ناخدا! يه جزيره..."